Lakierowanie należy przeprowadzać wyłącznie w temperaturze powyżej +12°C, unikając bezpośredniego nasłonecznienia i wiatru.
Usuwanie rdzy
Wklej obszar naprawy taśmą klejącą, aby przypadkowo nie uszkodzić sąsiedniego lakieru.
Użyj trójkątnego pilnika lub śrubokręta i papieru ściernego nr 120, aby usunąć widoczną rdzę i rdzę ukrytą pod bąbelkami.
Miejsce wokół uszkodzenia uprzednio przeszlifować papierem ściernym nr 320 na szerokość około 1-2 cm do zdrowego lakieru.
Ocynkowane powierzchnie karoserii szlifować w miarę możliwości tylko do gruntu, a nie do powierzchni ocynkowanej.
Nakładanie podkładu zabezpieczającego przed korozją (Primer)
Przetrzyj naprawiany obszar rozcieńczalnikiem nitro i usuń tłuszcz i kurz czystą szmatką, pozostaw do wyschnięcia.
Aby uniknąć dalszych problemów, podkład i warstwa nawierzchniowa, które mają być nałożone, muszą pochodzić z tej samej produkcji. W przeciwnym razie lakier może później spęchać lub skurczyć się.
"Primer" spryskać blachę nierdzewną z odległości 25 cm.Aby najmniejszy strumień aerozolu nie padał na sąsiednie części, przyklej powierzchnię wokół miejsca naprawy papierem i taśmą klejącą.
Oprysk można powtórzyć po 10-15 minutach. Jeśli po natrysku wymagana jest szpachlówka, podkład należy pozostawić do wyschnięcia.
Kit
Istnieją dwa rodzaje szpachli: szpachlówka dwuskładnikowa i szpachlówka cienka. Szpachlę dwuskładnikową miesza się na krótko przed obróbką z utwardzaczem. Powoduje to szybkie utwardzenie szpachli, którą po krótkim czasie można poddać obróbce. Szpachlówka służy do niwelowania większych nierówności ciała. Cienka szpachlówka pełni funkcję dekoracyjną, wygładzając drobne nierówności. Można go nakładać w kilku warstwach. Oba rodzaje szpachli dostępne są w tubach i puszkach, szpachlówki wypełniające dostępne są również w opakowaniach aerozolowych.
Uwaga! choć na puszce widać, że szpachlówkę można nakładać bezpośrednio na oczyszczoną puszkę, na wszelki wypadek zalecamy wstępne zagruntowanie puszki podkładem ''Primer" (ochrona przed korozją).
Nałóż dwuskładnikową szpachlówkę na wyprostowaną lub wzmocnioną włóknem szklanym powierzchnię naprawy i pozostaw do utwardzenia. Postępuj zgodnie z instrukcjami producenta szpachli.
Po wyschnięciu nierówności należy przeszlifować ręcznie lub głowicą dogładzającą. W tym celu należy użyć papieru ściernego nr 180. Można użyć papieru ściernego na mokro. W takim przypadku należy zwilżyć naprawiany obszar wilgotną gąbką i od czasu do czasu polewać papier ścierny odpowiednią ilością wody podczas procesu szlifowania.
Na koniec dokładnie wyczyść naprawiany obszar i pozostaw do wyschnięcia.
Pokryj naprawiany obszar cienką szpachlą za pomocą szerokiej, elastycznej plastikowej szpatułki i pozostaw do wyschnięcia na co najmniej dwie godziny. W miejscach napraw na zaokrągleniach i konturach zaleca się stosowanie cienkiej szpachli w puszce aerozolowej.
W zależności od grubości warstwy cienka szpachlówka powinna wysychać przez 2-3 godziny.
Szlifowanie
W sprzedaży papier ścierny o różnej gramaturze. Im mniejsza jego liczba, tym grubsze mielenie. Do szlifowania szpachli dwuskładnikowych zaleca się granulację od nr 180 do nr 240; wypełniacz wypełniacz i stary lakier szlifuje się papierem ściernym nr 360 z wilgocią. Do ostatecznego szlifowania na mokro przed lakierowaniem zaleca się papier ścierny nr 600.
Przygotowane szpachlowane miejsce przeszlifować mokrym papierem nr 360, cały czas dociskając wilgotną gąbkę nad szlifowanym miejscem. Od czasu do czasu zanurz gąbkę w czystej wodzie i pozwól jej całkowicie nasiąknąć wodą.
Specjalny papier ścierny na mokro nr 600 najlepiej nadaje się do końcowego szlifowania na mokro i może być również używany do szlifowania lakieru krawędziowego i lakieru do odprysków. Pozostałe mikroskopijne rysy na wierzchniej warstwie są prawie niewidoczne.
Czyszczenie
Przed nałożeniem powłoki lakierniczej powierzchnię przeznaczoną do szlifowania oraz przylegającą powierzchnię lakieru o szerokości około dwóch dłoni należy oczyścić z tłuszczu i pozostałości silikonu. Do tego najlepiej nadaje się środek do usuwania silikonu.
Po szlifowaniu dokładnie oczyść naprawiany obszar i przykryj wszystkie przylegające powierzchnie papierem gazetowym i taśmą klejącą. Podczas lakierowania błotników ostrożnie przyklej opony i amortyzator.
W miarę możliwości zawsze przyklejaj naprawiany obszar tak, aby natryskiwana powierzchnia sięgała najbliższej listwy ozdobnej lub krawędzi karoserii, ponieważ. na krawędzi zabarwienia zawsze tworzyły się smugi farby. Jeśli stosunkowo płynne przejście do markowego lakieru nie jest możliwe, przyklej go w odległości mniej więcej szerokości dwóch dłoni od miejsca naprawy.
Spryskaj podłogę wodą, aby zapobiec osadzaniu się kurzu.
Komentarze gości